Grand Prix Włoch Formuły 1
Autodromo Nazionale di Monza | |
Pełna nazwa |
Gran Premio Heineken d’Italia |
---|---|
Lokalizacja | |
Szczegóły | |
Organizowany |
od 1950 |
Długość okrążenia |
5,793 km |
Liczba okrążeń |
53 |
Dystans |
306,720 km |
Ostatnie wyniki (sezon 2023) | |
Pole position |
Carlos Sainz |
Podium |
Max Verstappen |
Najszybsze okrążenie |
Oscar Piastri |
Strona internetowa |
Grand Prix Włoch – jeden z najdłużej organizowanych wyścigów w historii wyścigów samochodowych.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Organizacji pierwszego Grand Prix Włoch podjął się Auto Club di Brescia[1]. Wyścig w miejscowości Brescia zorganizowano w 1921 r. Francuz Jules Goux, który wygrał pierwsze Grand Prix w samochodzie Ballot, ustanowił na tym torze średnią 145 km/h na dystansie 519 km[2]. Impreza okazała się tak dużym sukcesem, że organizacją wyścigu zainteresował się znacznie większy Automobile Club of Milan[1].
Pierwszym problemem jaki napotkano było wybranie dogodnej lokalizacji dla Grand Prix Włoch, które miało rywalizować z Grand Prix Francji. Wybór padł na miejscowość Monza, która od blisko 70. lat była miejscem, w którym odbywały się najważniejsze włoskie imprezy[2]. Od 2000 roku (z przerwami na lata 2005 i 2007) Grand Prix Włoch jest ostatnią europejską eliminacją Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie.
Zwycięzcy Grand Prix Włoch
[edytuj | edytuj kod]Liczba zwycięstw (kierowcy):
- 5 – Lewis Hamilton, Michael Schumacher
- 4 – Nelson Piquet
- 3 – Rubens Barrichello, Juan Manuel Fangio, Stirling Moss, Ronnie Peterson, Alain Prost, Sebastian Vettel
- 2 – Fernando Alonso, Alberto Ascari, Damon Hill, Phil Hill, Niki Lauda, Charles Leclerc, Juan Pablo Montoya, Clay Regazzoni, Ayrton Senna, Jackie Stewart, John Surtees, Max Verstappen
- 1 – Mario Andretti, René Arnoux, Gerhard Berger, Tony Brooks, Jim Clark, David Coulthard, Giuseppe Farina, Emerson Fittipaldi, Heinz-Harald Frentzen, Pierre Gasly, Peter Gethin, Johnny Herbert, Graham Hill, Denny Hulme, Nigel Mansell, Daniel Ricciardo, Nico Rosberg, Ludovico Scarfiotti, Jody Scheckter
Liczba zwycięstw (konstruktorzy):
- 20 – Ferrari
- 11 – McLaren
- 7 – Mercedes
- 6 – Williams
- 5 – Lotus
- 4 – Red Bull
- 3 – Brabham, BRM
- 2 – Maserati, Renault, Vanwall
- 1 – Alfa Romeo, AlphaTauri Benetton, Brawn, Cooper, Honda Jordan, March, Matra, Toro Rosso
Liczba zwycięstw (producenci silników):
- 21 – Ferrari
- 13 – Mercedes
- 8 – Ford, Renault
- 7 – Honda
- 3 – BRM
- 2 – Alfa Romeo, BMW, Climax, Maserati, TAG, Vanwall
- 1 – Honda RBPT, Mugen-Honda, RBPT
Zwycięzcy Grand Prix Włoch poza Formułą 1
[edytuj | edytuj kod]Sezon | Kierowca | Konstruktor | Tor | |
---|---|---|---|---|
1921 | Jules Goux | Ballot | Monza | Wyniki |
1922 | Pietro Bordino | Fiat | Monza | Wyniki |
1923 | Carlo Salamano | FIAT | Monza | Wyniki |
1924 | Antonio Ascari | Alfa Romeo | Monza | Wyniki |
1925 | Gastone Brilli-Peri | Alfa Romeo | Monza | Wyniki |
1926 | Louis Charavel | Bugatti | Monza | Wyniki |
1927 | Robert Benoist | Delage | Monza | Wyniki |
1928 | Louis Chiron | Bugatti | Monza | Wyniki |
1931 | Giuseppe Campari Tazio Nuvolari |
Alfa Romeo | Monza | Wyniki |
1932 | Tazio Nuvolari | Alfa Romeo | Monza | Wyniki |
1933 | Luigi Fagioli | Alfa Romeo | Monza | Wyniki |
1934 | Luigi Fagioli Rudolf Caracciola |
Mercedes-Benz | Monza | Wyniki |
1935 | Hans Stuck | Auto Union | Monza | Wyniki |
1936 | Bernd Rosemeyer | Auto Union | Monza | Wyniki |
1937 | Rudolf Caracciola | Mercedes-Benz | Monza | Wyniki |
1938 | Tazio Nuvolari | Auto Union | Monza | Wyniki |
1947 | Carlo Felice Trossi | Alfa Romeo | Monza | Wyniki |
1948 | Jean-Pierre Wimille | Alfa Romeo | Monza | Wyniki |
1949 | Alberto Ascari | Ferrari | Monza | Wyniki |
Sezon | Kierowca | Konstruktor | Tor |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Dennis Davi: Horribly Beautiful – Ferrari 166/212 Uovo at the Mille Miglia. ddavid.com. [dostęp 2009-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-20)]. (ang.).
- ↑ a b Construction and first races on the original tracks. 1922/1928 [online], monzanet.it [zarchiwizowane z adresu 2007-07-08] (ang.).